Zielony las.

Charles

- Mam swój i nie potrzebny mi jescze Twój.- powiedział, wyszukał w kieszeni kluczyki, ktore dal dziewczynie. Uśmiechnął się kątem ust.

Natalie

Rzuciła kluczyki daleko w trawę. - Dzięki, że mi je oddałeś, ale i tak mi się nie przyda. - odparła. - Zamierzam położyć się tu i umrzeć, żeby nie robić sobie wstydu tym, że żyję i robię z siebie idiotkę przed każdym po kolei.

Charles

Zmierzwił ręką włosy.- No weź już przestań.- mruknął. Charles szybko denerwowal się słysząc, jakby samobójcze słowa. xD

Natalie

- Ok, ok. I tak mam świadomość tego, jaka jestem głupia. - mruknęła cicho. Gwałtownie opuściła głowę i walnęła nią o ziemię. - Szkoda, że się nie rozłupała. - burknęła do siebie, nadal wściekła. Oczywiście tylko na samą siebie.

Charles

- Natalie.- odparł ściszonym głosem, co raz bardziej czuł się winny .. czemu? A kto wie. xD

Natalie

- Nie ma mnie, usiłuję się zabić. - odpowiedziała, jednak słuchała, co chłopak ma do powiedzenia. Może pomoże jej w tym... xd

Charles

Przeklnął pod nosem.- Chodź, znam lepsze miejsce na śmierć.- powiedział, próbując coś zrobić. Wstał, podając jej rękę.

Natalie

- Myślę, że to jest fajniejsze. - odpowiedziała i popatrzyła na chłopaka. - Możesz na to nie patrzeć. xd - dodała.

Charles

Westchnął głęboko.- Z kim ja się zadaje.- mruknął sam do siebie. xd Pociągnął dziewczynę siłą, tak że wstała.

Natalie

Spojrzała na chłopaka. Usłyszała to. - Z zakochaną w tobie idiotką, której wstyd jest, że żyje. - odpowiedziała z lekkim uśmiechem. - Na dodatek nie zamierza ona się stąd ruszać.

Charles

- Pamiętasz o tym, jak mówiliśmy, że człowiek powinie być dziwny, bo inaczej byloby nudno?- zapytał.- I nie rozumiem czemu chcesz się zabic.- dodał.

Natalie

- Nie zamierzam się zabić. - odparła z cichym śmiechem. - Nie potrafiłabym, choć nienawidzę samej siebie. Po prostu strasznie mi głupio za to wszystko.

Charles

- Nie powinno, to jest jakby normalne. Powiedziałaś co czujesz.- powiedział unosząc lekko kącik ust.

Natalie

- Powiedziałam to, czego nie powinnam była mówić. - stwierdziła cicho. Przygryzła dolną wargę. - Możemy... możemy zostać po prostu... - zawiesiła się na chwilę - po prostu znajomymi.

Charles

- Bynajmiej wiem, co naprawdę do mnie czujesz i to jest ważne. A to, że ja nie czuję tego samego to jedynie moja sprawa, wina .. czy jak to określić.- powiedział. xD