Charles, mieszkanie.

Natalie

Natalie usiadła na kanapie w salonie. Rozejrzała się i zastanowiła, w co może się ubrać. Wyglądało na to, że nie posiadała nic eleganckiego, zostawały codzienne rzeczy.

Charles

Chłopak włączył telewizor, co chwila przełączał programy. W końcu zostawił jakis mecz, co prawda już go raz widział, ale jeśli nie ma nic innego. To czemu nie.

Natalie

Natalie poszła po swoją torbę i zaszyła się w łazience. Otworzyła drzwi po dłuższym czasie, ale nie wyszła. Była praktycznie gotowa, tylko że miała taki sobie kaprys i się malowała. xd

Charles

Chłopak z ciekawości powłóczył się za dziewczyną. Oparł się o framugę.- A to my na jakiś bal idziemy, czy coś?- zapytał mierząc dziewczynę wzrokiem.

Natalie

Wzruszyła ramionami. - Od czasu do czasu można ładnie wyglądać. - stwierdziła, obecnie malując powieki. - Lepiej założyć ten strój - tu wskazała na siebie, a ubrana była w szeroką tunikę w kwiaty i jeansy - czy sukienkę? - zapytała.

Charles

- Zostań w tym.- odparł wskazując ruchem głowy na strój dziewczyny.- A co ja może też będę musiał się przebierac?- zaśmiała się. On uważał, że niepotrzebne jest takie przebieranie. xd

Natalie

- Jak sobie chcesz. - odparła. Po dłuższej chwili skończyła. - Okei, powiedzmy, że mogę tak iść między ludzi. - mruknęła do siebie i posprzątała swoje rzeczy. Spięła jakoś ładnie włosy i wyszła z powrotem do salonu.

Charles

Wzruszył ramionami, nic nie mówiąc. Chłopak poszedł do salonu, usiadł a bardziej rozłozył się na kanapie.- O której idziemy?- zapytał jeszcze.

Natalie

- Jak zrobi się ciemno. - zdecydowała, zaproszenie nie było na konkretną godzinę. Usiadła na kanapie, a po chwili położyła się na niej, podkurczając nogi, i wlepiła wzrok w sufit.

Charles

- Mhm.- skinął głową, skierował wzrok za okno. Jeszcze nie było ciemno, ale mało do tego brakowało. Przeniósł wzrok na dziewczynę, po chwili jednak na telewizor.

Natalie

Hm. Natalie była bardzo nerwową osobą i właśnie miała kolejny powód do wściekłości, lecz zapewne on by nie zrozumiał, tak więc nie odzywała się. Siedziała i patrzyła w sufit, starając się ukryć znudzenie. Zostawanie w domu nie było najlepszym pomysłem. Wstała i wyszła z salonu. - Ide na spacer. - mruknęła w przestrzeń, zakładając buty.

Charles

- Czemu?- zapytał przenosząc na nią wzrok. Uniósł brew, w końcu sama chciała przyjśc do domu.

Natalie

Przygryzła dolną wargę, starając się nie wygarnąć wszystkich powodów poirytowania. W końcu jednak nie wytrzymała i zaczęła. - Choćby dlatego, że boli mnie głowa od tego huczenia w telewizji, nie mam ochoty oglądać meczu i odnoszę wrażenie, że jest to ważniejsze ode mnie. - warknęła i pohamowała się, by nie powiedzieć o wszystkim, co ją drażni.

Charles

- Że co?- zapytał unosząc głos.- Skąd ja mam wiedzieć co Ty chcesz oglądać, przestań w końcu. Nic nie musi się dziać tylko wokół Ciebie.- mruknął przewracając oczami. Ponownie spojrzał w ekran.

Natalie

- Tak, ty też nie jesteś pępkiem świata. - mruknęła ze złością i kopnęła jakiś przedmiot stojący najbliżej, nie zwróciła uwagi, co to. - Nie musisz mnie szukać, zjawię się u Samanthy i będę się dobrze bawić. - dodała jeszcze. Zamierzała iść gdzieś i posiedzieć w spokoju, a później... później pójdzie na imprezę. Chyba nie miała wyjścia i musiała też zamieszkać, chociaż czasowo, u matki. Zabrała swoje rzeczy i wyszła, trzaskając drzwiami.