Natalie.

Natalie

Dziewczyna obudziła się, słysząc dzwonek od komórki. Wstała. Tak, nie dość, że była porządnie wkurzona, to jeszcze ktoś miał czelność ją obudzić. Po chwili usłyszała dodatkowo płacz małej, więc potruchtała do jej pokoju. Zabrała ją do gabinetu, przechodząc przez salon nawet nie raczyła spojrzeć na chłopaka. Próbowała uspokoić Mię, by ta zasnęła.

Charles

Chłopak spojrzał na Natalie z dzieckiem, wstał i poszedł do nich. Usiadł na łóżku, patrząc na małą. Też chciał ją uspokoić, jednak nie bardzo mu to wychodziło. xd

Natalie

- Jeśli zamierzasz z kimś pisać przy śpiącym dziecku, wyłącz dźwięk. - mruknęła, kołysząc małą w ramionach. Po chwili znowu zasnęła, ale dziewczyna nie zamierzała jej już odnosić do jej pokoju. Skoro ktoś nie ma dla niej już czasu, może chociaż posiedzieć z córką, prawda? No właśnie, taki był jej tok myślenia.

Charles

Prychnął.- I co, teraz twierdzisz, że to moja wina, że się dziecko obudziło?- zapytał unosząc brew. Pokręcił przecząco głowa, mrucząc coś pod nosem.

Natalie

- Oczywiście że nie. - skłamała po raz kolejny. Tak, ostatnio była w tym dość dobra. Położyła się ponownie, kaładąc małą obok, i wbiła wzrok w sufit, wsłuchując się w jej spokojny, wyrównany oddech.

Charles

Chłopak wyjął telefon, wyłączył dźwięk, co pokazał to dziewczynie.- Widzisz, wyłączyłem.- mruknął. Właśnie w tej chwili nadszedł sms, dziewczyna mogła zobaczyc od 'nadawcę'. xd

Natalie

- Tak, super. Brawo, szybko na to wpadłęś. - mruknęła, zamykając oczy. Owszem, przeczytała nadawcę, ale nie miała siły na kolejną aferę, więc skwitowała to tylko cichym westchnieniem.

Charles

Przewrócił oczami. Po chwili uznał, że raczej nie ma co siedzieć w tym pokoju. Wstał zaczął się kierować w stronę salonu, kiedy już tam doszedł usiadł spowrtoem na kanapę.

Natalie

Po raz kolejny westchnęła, tym razem otwierając oczy. Nie musiała udawać, że śpi, gdy była sama, więc doszła do okna i usiadła na parapecie, patrząc na krople deszczu.

Charles

Chłopak wstał i ukradkiem poszedł do pokoju zobaczyć czy dziewczyny śpią. Widząc Natalie, wycofał się i poszedł do kuchni. Nie chciał nic już mówic.

Natalie

Usłyszała kroki i wiedziała dobrze, kto to był. Denerwowało ją to, że chłopak ostatnio nie potrafi się nawet odezwać, tylko cały czas milczy. Mruknęła coś pod nosem i wyszła do kuchni, by się napić. Przeszła przez próg i prawie się z nim zderzyła, nie zauważając go.

Charles

- Na co znowu jesteś zła?- zapytał bez ogródek. Wiedział, że na coś na pewno jest zła, inaczej by się tak nie zachowywała.

Natalie

- Ja nie jestem zła, tylko cholernie zazdrosna. - odparła szczerze, popatrując na komórkę, którą chłopak trzymał w ręce. - To chyba naturalne.

Charles

- A o co jesteś zazdrosna, o tą co do mnie własnie pisze, że wychodzi za mąż?- zapytał wskazując na komórkę. Zaśmiał się pod nosem.

Natalie

Wzruszyła ramionami. - Na ogól jestem bardzo zazdrosna, więc nie robi mi różnicy, o co. - stwierdziła, tym razem i ona się uśmiechnęła. Wyminęła chłopaka, by nalać sobie wody, i wypiła ją, po czym odstawiła szklankę.