Jesienny Park.

Natalie

- Obawiam się, że się mylisz. Myślę, że nic ci ine zrobi, bo i on zna pewną dziewczynę, której się bardzo podoba, i ja o tym wiem. - stwierdziła, wzruszając ramionami. - Zresztą wszystko jest takie dziwne, że pogubiłam się i nie wiem, czy jesteśmy razem, czy już nie. - zerknęła gdzieś w dal. Zaraz potem wróciła duchem w to miejsce. xd - Napatrz się, bo od teraz pewnie nie będę już pisać, braknie mi czasu.

Travis

Spojrzał na dziewczynę, po czym powiedział - Wiesz, że uważam, że twój chłopak będzie palantem jak od ciebie odejdzie - uśmiechnął się pocieszająco. - A tą dziewczyną się nie przejmój, bo jak jest mądra to zostawi go dla ciebie - dodał. Faktycznie, to co powiedział zabrzmiało mądrze, ale jednak żadko kiedy w życiu tak się działo. - A co do wierszy, to świetnie pewnie piszesz, i jak tak, to niezmarnuj tego - powiedział.

Natalie

- Teraz pewnie nie będę miała czasu. - stwierdziła, uśmiechając się kątem ust. - Widzisz, zostałam matką. Niedawno. - oznajmiła niby to tak sobie, ale widać było, że chciała jak najprędzej się komuś pochwalić xd.

Travis

Zdziwił się. - Na prawdę? Nie wyglądasz. - uśmiechnął się, po czym przypomniał sobie, co dziewczyna mówiła o swoim chłopaku. - I wiesz co, przestań myśleć, że chłopak cię zostawi. Przecież to chyba jego dziecko, no nie? - zapytał. Zastanawiał się, czy chłopak naprawdę jest taki głupi, że myślał o zostawieniu dziewczyny.

Natalie

- No, fakt. - kiwnęła głową. - Nie wiem, zawsze byłam dziwna i gadałam głupoty. - stwierdziła, ale wbrew temu, co powiedziała, uśmiechnęła się szeroko.

Travis

- Po prostu patrzysz w przyszłość - stwierdził, uśmiechając się. Trochę dziwne było dla niego to, że dopiero się poznali, a już mówili o takich rzeczach. Stwierdził, że po prostu się dobrze dogadują. Rozejrzał się po chwili dookoła - Praktycznie mało tu ludzi przychodzi.

Natalie

- Odkąd tu mieszkam, nie było tłoczno, to dość spokojne miasto. - stwierdziła. Fakt, w Londynie było mało ludzi, choć Natalie nigdy się nad tym nie zastanawiała, po prostu godziła się z tym, jak było.

Travis

Kwinął lekko głową. Siedział cicho, nic nie mówiąc do dziewczyny. W końcu spytał - A tak w ogóle, to to córka czy synek - miał nadzieję, że dziewczyna zrozumie o co chodzi xd

/jc ide tylko do sklepu xd/

Natalie

- No, dziewczynka. Mia. - odparła, patrząc na pobliski teren. - Jest bardzo ładna, duża i zdrowa. - dodała zaraz. - Możesz kiedyś wpaść do mnie do domu, zobaczyć ją.

[a ja lecę, bd k. 16]

Travis

- Na pewno przyjdę - obiecał. - Pewnie tak ładna jak i matka - zaśmiał się. Jeszcze raz przypatrzył się Natalie, i stwierdził, że naprawdę nie wygląda jak matka.

Natalie

- Mnie się wydaje, że ma więcej po tacie, ale każdy widzi to inaczej. - odparła, rozglądając się. - Podoba mi się tu, nie pamiętam, bym odwiedzała wcześniej to miejsce. - stwierdziła.

Travis

- Pewnie, ja tylko zakładam - zaśmiał się. - A miejsce faktycznie bardzo ładne, tylko pogoda się psuje. - spojrzał w niebo, na którym to zaczęły się zbierać ciemne chmury.

Natalie

- Londyńska pogoda. - odparła tak, jakby to było oczywiste, zerkając na chmury. - Ja na wszelki wypadek codziennie noszę parasol. Tylko raz zapomniałam.

Travis

Uśmiechnął się. - Widzisz, ja tam nie noszę, bo jestem jakiś inny i kocham deszcz - odparł. - Chociaż teraz mam nadzieję, że nie będzie padać, bo fajnie się tu siedzi i gada - przyznał.

Natalie

- Ja też lubię deszcz, ale w Londynie często bywa uciążliwy. - wyjaśniła. - Nawet jak będzie, parasol jest duży, spokojnie na dwie osoby. - dodała zaraz.