Drewniany plac zabaw

Charles

- Ławki są niewygodne. - stwierdził.- Wolę tu.- dopowiedział uśmiechając się szeroko.- Boisz się burzy?- zapytał. xd

Natalie

- Nigdy nie bałam się burzy, lubię ją. - poinformowała, zastanawiając się, jak można bać się takiego zjawiska. - Ty zapewne chowasz się w szafie, gdy tylko nadchodzi? - zapytała nieco złośliwie.

Charles

- Oczywiście, a szafę jeszcze kluczę.- odparł wyszczerzając się.- Dziwne, ale większość dziewczyn jakie spotkałem, to bały się burzy.- zaśmiał się.

Natalie

- Widzisz, ja jestem nienormalna i nie boję się burzy. - stwierdziła. Poczuła pierwsze krople deszczu. - Chcesz bluzę z kapturem? - zapytała chłopaka po chwili. Narzuciła swoją na ramiona, ale nie miała zamiaru zakładać kaptura.

Charles

- Nie, dzięki.- powiedział odchylając głowę do tyłu. Po chwili ponownie skierował wzrok na dziewczynę. Uśmiechnął się.

Natalie

Przesunęła się tak, że teraz opierała tył głowy o chłopaka. Odszukała jego fłoń i złapała ją w swoją, a usta dziewczyny musnęły policzek chłopaka,

Charles

Chłopak założył kosmyk ciemnych włosów dziewczyny za ucho. Przymknął oczy uśmiechajac się lekko.

Natalie

Dziewczyna uśmiechnęła się do samej siebie. W innym wypadku zapewne samotnie patrzyłaby przez okno i słuchała bębnienia deszczu, stało się jednak inaczej.

Charles

Chłopak skierował wzrok ku niebu.- Kocham Cię.- stwierdził po chwili, kierując słowa do dziewczyny. Było to ważne, gdyż nikomu jeszcze tego nie mówił. Charles zaczął 'to' czuć. xdd

Natalie

- Przekonałeś się? - zapytała cicho, prawie niedoslyszalnie, świadoma, że jej głos i tak dotrze do chłopaka.

Charles

- Tak.- odparł patrząc na nią. Uśmiechnął się szeroko, wycierając dłonią krople deszczu z czoła.

Natalie

Uśmiechnęła się do chłopaka. - Ja ciebie również. - wyszeptała i spojrzała mu w oczy. Coś błysnęło, ale Natalie w tej chwili równie dobrze mogłaby być zawieszona w pustce. I tak nie zwracała uwagi na to, że leje deszcz, jest cała mokra, a gdzieś niedaleko słychać grzmoty.

Charles

Chłopak pocałował czule dziewczynę. Przymknął oczy, również ine zwracając uwagi na pogodę.

Natalie

Natalie drgnęła lekko pod wpływem dotyku chłopaka. Spojrzała na niego, po czym przysunęła się. Po głowie chodziły jej setki myśli i pytań. Trochę ciężko było jej uwierzyć, że Charles ją kocha, tak stuprocentowo, na pewno i wgl. Postanowiła jednak, że najlepiej odwzajemnić pocałunek i siedzieć cicho, więc tak też zrobiła.

Charles

W pewnej chwili można było usłyszeć jakiś huk. Najprawdopodobniej grzmot uderzył w drzewo. Chłopak uśmiechnął się lekko, wciąż całując dziewczynę. Nie przejmował się burzą.