Sala nr. 12

Samantha

Tak, jestem przy tobie. odszepnęła i pocałowała go w głowę.

Seth

Wybacz mi prosze... lekko otworzył oczy. A Kochanie... Czego już nie masz dużego brzucha? zapytał ze słyszalnym zdziwieniem w głosie

Samantha

To ty mi wybacz. powiedziała. Gdy usłyszała jego drugie stwierdzenie zasmiała sie. A jak myślisz? A tak wogóle to jak jemu damy na imię? zapytała z dumą w głosie.

Seth

Lekko podniósł głowę. Nagle urządzenia monitorujące funkcje życiowe zaczęły głośnio "wyć". Spadało ciśnienie krwi i puls. Od strony gdzie była Sami z łożka zaczęła spływać krew. Seth zemdlał.

Samantha

Szybko zawołała lekarza i oddaliła się od łóżka by zrobić miejsce.

Seth

Do sali wbiegł od razu kolega Setha. Odrzucił pościel i rozdarł jego ubranie. Rękami zatamował krwotok z piszczela. Lekarze źle zaszyli otwarte złamanie. Lekarze zauważyli medyka. Kiwnęli głową co znaczyło że może zająć się Seth'em. Pomagały mu 2 pielęgniarki. Zaszył porządnie ranę. Popatrzył na Sami, zauważył jakby miała strach w oczach. Złapał za mopa i wyczyścił salę z krwi.

/troszkę poprawiłem xD/

Samantha

/Ej... ale ja się nie bałam...? ;d/

Popatrzyła na Seth'a, ale nagle jej lampka we łbie zapaliła się. Podeszła do lekarza. Prosze mnie informować o stanie zdrowia mojego chłopaka, najlepiej z jego komórki. Własnie urodził nam się syn, jest na badaniach i muszę nim się zająć. powiedziała i wyszła z sali.

Seth

Przebudził się po przeszczepie. Ale mnie plecy bolą zaśmiał się. Halo, przyjdzie ktoś po mnie? Krzyknął śmiejąc się

Samantha

Przyszła i usiadła. Jak się czujesz? zapytała. Ona sama nie czuła się najlepiej. Była strasznie zmęczona.

Seth

Nawet dobrze złapał ją za rękę Chociaż lepiej poczułbym się gdybyś... nie dokończył myśląc że Sami domyśli się o co mu chodzi ( xD )

Samantha

Nie była zdolna do myślenia. Popatrzyła tylko na niego krzywo zastanawiając się co miał na myśli.

Seth

Podniósł się na rękach. Usiał. Złapał Sami za policzki i przysunął jej twarz do swojej. Zaczął ją namiętnie całować.

Samantha

Oddała się tym pocałunkom. Ale poczuła coraz większe zmęczenie. Nie spała trzy noce. Justin jej aż tak dokuczał.

Seth

Poczekasz ja sie tylko ubiore i pójdziemy? zapytał i podszedł do szafki z ubraniami

Samantha

Pewnie. Chyba nie pójdziesz tak. zasmiała sie i popatrzyła na niego.